Gospodarcze uzytkowanie gołebi w wielu krajach jest równie rozinięte, jak u nas
hodowla gołębi pocztowych czy ozdobnych. Hodowla gołębi ma różne cele:
Hodowla gołębi nakierowana na produkcję mięsa,
sportowe lotowanie, które dostarcza wiele emocji, oraz rozrywkę polegającą na satysfakcji z uzyskiwania pięknych okazów ozdobnych. Użytkowanie gołębi praktykowane było od najdawniejszych czasów. W krajach wschodnich, gdzie spożywanie mięsa gołębi było przez religię zabronione, produktem użytkowym były odchody tych ptaków, w szerokim zakresie wykorzystywane jako nawóz do użyźniania ziemi uprawnej. Od owych czasów w krajach arabskich po dziś dzień istnieje zwyczaj hodowania gołębi na przedmieściach, w osiedlach podmiejskich i na wsi. W Maroku hoduje się je w ulepionych z gliny wieżach, dających schronienie tysiącom ptaków, które same poszukują pokarmu na polach.
Obliczono, że jeden gołąb daje rocznie 2-3 kg odchodów, zawierających cenne składniki pokarmowe dla roślin (1,4% związanego azotu, 1,2% fosforu i 12% potasu). W wyżej wymienionych krajach nawóz ten używany jest w uprawie warzyw, zwłaszcza pomidorów, ogórków, melonów i arbuzów (kawonów).
W naszych czasach dość rozpowszechnione jest, ale nie we wszystkich krajach, wykorzystywanie mięsa gołębiego do celów kulinarnych. Do krajów europejskich, w których mięso gołębie jest chętnie spożywane, należą przede wszystkim Włochy i Francja. Hoduje się tam masowo ciężkie gołębie ras mięsnych, a młódki sprzedaje przed ich całkowitym opierzeniem, gdy jeszcze nie opuszczają gniazda.
W Rumunii dużo
mięsa gołębiego spożywa się w zachodniej części kraju, zwłaszcza w okolicach Niziny Cisańskiej, między Satu-Mare a Timisoara. Mimo że produkcja gołębi mięsnych nie jest tam zorganizowana, na wielu targowiskach miejskich i wiejskich można kupić młódki, które sprzedaje się tam, gdy osiągną wiek 3 tygodni. Popyt na
gołębie hodowane na mięso przyczynił się do tego, że pomiędzy Oradeą i Aradem, wokół ośrodka hodowlanego, jakim jest miasto Salonta, hoduje się wytworzoną tam rasę olbrzymich gołębi mięsnych, przy czym hodowla ta jest nastawiona na produkcję mięsa. Olbrzymy z Salonty, przystosowane do wychowu na swobodzie, mających schronienie w zawieszonych na ścianach domów segmentach lub w kompletnych gołębnikach, dają rocznie po 10-12 piskląt. Para młodych, trzytygodniowych gołębi waży 900-1 000 g. Ich smaczne mięso jest poszukiwane przez konsumentów. W tej samej mierze do celów konsumpcyjnych służą młódki rasy maltańskiej, a w niewielkiej ilości mięso sztraserów.
Komentarze (0)Brak komentarzy do tego artykułu
