W żargonie hodowców z Dobrudży zwany „indykiem". Jest to rasa goÅ‚Ä™bi, które majÄ… szeroki ogon, ale sÅ‚abo rozÅ‚ożony i na ksztaÅ‚t lejka. Drganie szyi jest wyraźne, budowa ciaÅ‚a mocna; osiÄ…gana waga 420-450 g. SÄ… to cechy sÅ‚abo jeszcze udoskonalono, tym niemniej dziedzicznie utrwalone.

     GÅ‚owÄ™ zdobi maÅ‚y czubek, szyja jest dÅ‚uga, Å‚ukowato wygiÄ™ta, lekko poddana do przodu, podgardle dobrze wykrojone i Å‚adnie zaokrÄ…glone. Tułów noszony jest poziomo, pierÅ› wypukÅ‚a i nieco uniesiona do góry. SkrzydÅ‚a sÄ… dÅ‚ugie, przylegajÄ…ce lotkami do ogona, który skÅ‚ada siÄ™ z 16-22 sterówek, lekko uniesionych do góry, pod kÄ…tem 45° w stosunku do osi tuÅ‚owia. Nogi Å›rednio dÅ‚ugie, Å›ródstopie i palce nieupierzone. Znane sÄ… różne odmiany jednobarwne i plamiste - plamy na tle biaÅ‚ym. GoÅ‚Ä™bie te dobrze latajÄ…, sÄ… pÅ‚odne i majÄ… żywy temperament.

Poprzedni rozdział Gołębie pawiki europejskie

Następny rozdział Pawik węgierski