Mewki wschodnie
Gołębie te nazywane są również mewkami azjatyckimi lub mewkami tureckimi. Różnią się od innych ras tej grupy gołębi upierzeniem nóg, ale nie to jest cechą wyjątkową, ponieważ wiadomo na przykład, że w Egipcie istnieją gładkonogie blondynety, a w Syrii takież turbity. Mewki wschodnie odznaczają się jednolitym pokrojem oraz bogactwem barw i wzorów umaszczenia.
|
Mają one głowę kulistą o bardzo szerokim i wypukłym czole. Zarys profilu głowy w jej części mózgowej, od końca dzioba aż po kark, tworzy część koła bez żadnego wgłębienia czy załamania. Dziób jest bardzo krótki, gruby, skierowany do dołu, obydwie jego części - górna i dolna - są dokładnie zwarte. Gdy patrzy się na głowę z góry, nie widać dzioba. Część twarzowa głowy jest pełna, zaokrąglona, z wystającymi policzkami. Linia poprowadzona wzdłuż styku obydwu części dzioba - górnej i dolnej - przez kąt jamy ustnej do środka źrenicy jest prosta. W ostatnich czasach w niektórych krajach europejskich, z braku materiału hodowlanego odpowiedniego do doskonalenia omawianej rasy gołebi, zastosowano dolew krwi innych ras, wskutek czego powstał typ mewek wschodnich z głową jajowatą i czołem spłaszczonym jaku turbitów angielskich. Jednakże międzynarodowy wzorzec, europejski, amerykański i australijski, przewiduje jednakowy kształt głowy u wszystkich odmian - powinna być kulista, z szerokim i wypukłym czołem.
Głowa może być z czubem lub bez niego. Czub powinien być mały, spiczasto zakończony na wysokości linii poprowadzonej poziomo od wierzchołka głowy (ciemienia). Dziób jest biały u odmian tarczowych, żółty lub brunatny u mewek z upierzeniem żółtym, żółtoczekoladowym czy czerwonym, a barwy rogowej u gołębi czarnych i niebieskich. Woskówka jest krótka, wyraźnie ukształtowana, symetrycznie rozdzielona, o gładkiej, biało przypudrowanej powierzchni. Oczy, znajdujące się pośrodku profilu głowy, są czarne u gołębi tarczowych, żóltopomarańczowe u blondynetów; otaczające je obwódki powiekowe są podwójne, wyraziste i jasnego koloru. Podgardle o pofałdowanej i obwisłej skórze. Szyja gruba, noszona pionowo, ma na przodzie krawatkę utworzoną z miękkich piór układających się na boki wzdłuż linii środkowej, a z tyłu grzywę stanowiącą przedłużenie czuba. Grzbiet, krótki i bardzo szeroki w ramionach, zwęża się stopniowo w kierunku ogona i jest przechylony do tyłu. Brzuch krótki i lekko wypukły. Skrzydła, ściśle przylegające do tułowia, są krótkie, proste, z końcami na ogonie, ale lotkami nie stykają się ze sobą. Ogon krótki, płaski, wąski, złożony z 12 sterówek. Gruczoł kuprowy dobrze rozwinięty. Nogi krótkie, porośnięte średnio dużymi papuciami.
|
|
| Katalogowy przykład turbita |
Wzór ubarwienia mewek wschodnich powstaje w dwojaki sposób: u gołębi jednobarwnych pióra są białe, jedynie krawędź chorągiewki i stosina są barwne; u odmian barwnych łuskowanych, jak niebieskie czarno łus-kowane i czerwono łuskowane, na każdym piórze pokrywowym jest rysunek tak zwanej „strzałki", to znaczy, że obwódka pióra połączona jest dodatkowo z barwnym rysunkiem na piórze, tak że na białym tle pióra - stosina, brzeg chorągiewki i krawędź pióra tworzą barwny rysunek w kształcie grotu strzały.
Wzór barwnego rysunku mewek wschodnich pochodzi z postępującej depigmentacji (odbarwianie) piór i tworzy się po pierwszym pierzeniu młodych gołębi, postępując w dalszym ciągu po każdej następnej wymianie piór.
- Wymiary:
- długość całkowita: 28 - 33 cm
- długość dzioba: 7 - 9 mm
- długość skrzydła: 17 - 20 cm
- , rozpiętość skrzydeł: 59 - 62 cm
- obwód tułowia: 23 - 25 cm
- długość ogona: 10 - 11,5 cm,
- wysokość nogi: 7 - 8 cm
- waga ciała: 320 - 340 g
Następny rozdział Mewki chińskie |