Gołąb zwyczajny (Columba palumbus) jest najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem gołębia. Występuje w całej Europie, Afryce Północnej i Azji.
Nazywany jest także gołębiem grzywaczem, gołębiem obrożnym i gołębiem z szyjką. Jest stadny i żeruje głównie w ciągu dnia w parkach miejskich i na otwartych polach; nocą gniazduje na budynkach.
Pochodzenie
Gołąb pospolity ma długą historię związków z ludźmi. Od czasów starożytnych wykorzystywano je do celów spożywczych, sportowych i jako posłańców do przesyłania wiadomości na odległość tysięcy kilometrów na całym świecie.
Wykształciły one różne wzory i odcienie upierzenia. Najczęściej spotykany jest niebieski pasek, niebiesko-szary, ale można też spotkać ptaki gładkie, nakrapiane, blade lub rdzawo-czerwone.
Pomimo tego, że gołębie są postrzegane jako szkodniki, są nadal czczone przez wiele kultur na całym świecie. Są symbolem pokoju i harmonii.
Domowe gołębie można znaleźć w prawie każdym kraju na świecie. Są hodowane pod kątem wielkości, kształtu, koloru i zachowania. Niektóre są hodowane na pokaz, inne na mięso lub na zawody lotnicze.
Siedlisko
Na całym świecie można zobaczyć gołębie gnieżdżące się na klifach i w jaskiniach lub rozmnażające się w pobliżu budowli stworzonych przez człowieka, takich jak kościoły, meczety i świątynie. Hindusi, muzułmanie i sikhowie nadal czczą gołębie jako symbol pokoju, dobrej woli i harmonii.
Są stadne i mogą z łatwością pokonywać duże odległości w poszukiwaniu pożywienia. Zazwyczaj rozmnażają się 4-8 razy w roku, za każdym razem wydając na świat dwa młode.
Samice składają jaja w gnieździe zbudowanym z gałązek i traw. Młode wylatują po 33-37 dniach.
Gołąb pospolity jest jednym z czterech gatunków gołębi występujących w Wielkiej Brytanii i Europie. Wszystkie pochodzą od gołębia skalnego, który został udomowiony ponad 10 000 lat temu. Trzy pozostałe gatunki gołębi to gołębie grzywacze, gołębie pocztowe i gołębie zdziczałe.
Dieta
Gołąb pospolity jest udomowiony od wielu tysięcy lat, od 3000 roku p.n.e., kiedy to został po raz pierwszy wyhodowany przez człowieka neolitycznego (ok. 8500 p.n.e.). W tym okresie gołębie były wykorzystywane jako pożywienie dla ludzi, a ich wizerunki znaleziono w świątyniach i grobowcach w Egipcie, Mezopotamii i na Krecie.
Jest to również popularny gatunek do dokarmiania w karmnikach. Ptaki te jedzą różne rodzaje pokarmu, w tym nasiona, ziarna i owoce.
Gołąb zwyczajny jest bardzo małym gołębiem, mierzy 32-34 cm długości i waży 290-330 gramów. Można go rozpoznać po białym, łamanym pasie na tylnej części szyi i wyraźnych białych pasach na skrzydłach.
Hodowla
Gołąb od tysięcy lat pozostaje w bliskim związku z człowiekiem, wykorzystując swoją wyjątkową zdolność do powrotu do domu i łączenia się w pary z dużych odległości. Był wykorzystywany jako pożywienie, posłaniec i w sporcie.
Podczas dwóch wielkich wojen dziesiątki tysięcy gołębi przenosiły wiadomości przez pole bitwy i uratowały niezliczoną liczbę istnień ludzkich. Ich odwaga i bohaterstwo były bardzo doceniane przez ówczesnych ludzi.
Od wczesnych czasów gołębie były udomowione i hodowane w specjalnych pomieszczeniach zwanych gołębnikami lub loftami. Były one zwykle bardziej ozdobne niż ich surowe poprzedniczki i mieściły wiele tysięcy ptaków naraz.
